Stel je het volgende eens voor: je leven kabbelt rustig voort. Je relatie met je partner, met je kinderen is niet super (meer). Het is wel leuk maar er zijn ook irritaties. Over-en-weer overigens. Het kost je te veel moeite om deze irritaties te bespreken. Je hebt totaal geen zin om energie dit conflict te steken, het lost toch niets op. ’s Avonds zit je samen op de bank, jij links en zij rechts. Andersom mag ook. Je kijkt TV of Netflix en in alle stilte vordert de avond. Later in bed lig je voor jezelf de dag nog eens door te nemen. Waarom is de situatie zoals die is? Waarom is onze relatie niet meer zoals vroeger? Je vrijt nog wel met elkaar, maar de passie is minder. Het moet anders, maar hoe? En wat? En wat als het compleet escaleert? En wat gebeurt er daarna? Hoe ziet het leven er dan uit? Morgen ga ik het met haar bespreken. En anders overmorgen! Och nee, eerst de verjaardag, pasen, meivakantie, coronacrisis, zomervakantie, mijn verjaardag, een vast contract hebben, de kinderen het huis uit,……. , dan ga ik het doen. Dat is het ideale moment…….
Natuurlijk is voorgaande wat gechargeerd neergezet, maar in hoofdlijnen is het wel wat ik vaak zie dat er gebeurt: je bent niet tevreden, weet even niet wat te doen, weet niet wat je te wachten staat en met allerlei smoesjes wacht je op het ideale moment om er wat aan te doen.
Om dingen te veranderen moet je in de actiemodus komen, dat heb ik al vaker in mijn blogs geschreven. En deze actie is eng. Je weet namelijk niet van tevoren wat het je brengt of waar het je brengt. En die onzekerheid is lastig en tevens eng. Het zorgt er (te) vaak voor dat we dus maar helemaal niets doen. Ons grootste probleem is dat we ons blijven vastklampen aan de illusie van vastigheid en stabiliteit. We willen dat onze liefdesrelaties betrouwbaar en stabiel blijven. Aan de verandering denken we liever niet aan. Je weet inderdaad niet wat of waar het je brengt, maar één ding weet je wel zeker: het brengt je weg van daar wat en waar je nu bent! Het brengt je weg van het hier en nu. En dat is precies wat je wilt.
Draai het eens om. Wat gebeurt er als er helemaal niets verandert? Hoe eng is het als alles bij het oude blijft? Met je relatie, met je werk, met het piekeren en malen in je hoofd? Hoe eng is dat? Dat je straks drie maanden verder bent en er is niets veranderd? Dat de angst voor de verandering je in de tang heeft. En dat je daardoor geen keuzes durft te nemen. Dat is pas een enge gedachte.
Stop dus met smoesjes, stop met voor jezelf voor de gek houden en kom in actie. Er is geen vastigheid in het leven, alleen maar vloeibaarheid. Hou dus niet krampachtig vast een iets wat er niet is. Wordt vloeibaar, kom in beweging, deze beweging zorgt er namelijk voor dat er dingen veranderen. Als je beweegt kun je nooit vastzitten. Als jij niet verandert, verandert er niets. Zet dus nu die volgende stap. Pak nu door en verander de boel. Hup.
Comments